سند
قانون خدمت غیرتمام وقت بانوان (مرداد ۱۳۵۶)
ماده واحده – وزارتخانه ها و مؤسسات و شرکت های دولتی و شهرداری ها طبق آئیننامه و برای مشاغلی که به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور به تصویب هیئت وزیران می رسد مکلفند درصورت تقاضای مستخدمین زن برای مراقبت از فرزند تا زمانی که به سن سه سال تمام نرسیده باشد از خدمت آنان به طور غیر تمام وقت استفاده نماید، حقوق و مزایا و فوق العاده های مربوط به نسبت ساعات خدمتی که انجام می دهند و آن ساعات خدمت در هرحال از نصف ساعات کار در روز کمتر نخواهد بود پرداخت میشود. مدت خدمت این گونه مستخدمین با پرداخت کسور بازنشستگی به نسبت حقوق تمام وقت جزو خدمت آنان محسوب می شود. هرمستخدم زن در طول خدمت فقط دوبار می تواند از این حق استفاده نماید، حکم این ماده شامل سازمان هائی که شمول حکم مستلزم ذکر نام آنها است نیز خواهد بود. تبصره -مستخدمینی که به ترتیب مذکور در فوق نصف ساعات کار مقرر را انجام میدهند نمی توانند در بقیه مدت در مؤسسه دیگری به کار اشتغال ورزند، درصورت اشتغال حق استفاده از حکم این ماده را نخواهند داشت.
ماده ۱- درصورتی که ساعات کار مستخدم طبق مقررات این آئین نامه از نصف ساعات کار مقرر کمتر نباشد کار غیر تمام وقت نامیده می شود.
ماده ۲- بانوانی که دارای فرزند می شوند از تاریخ پایان مرخصی مربوط تا پایان سومین سال عمر فرزند خود می توانند از سازمان محل خدمت خود تقاضا نمایند خدمت آنان را به خدمت غیر تمام وقت تبدیل نماید.
ماده ۳- تعیین ساعات کار غیرتمام وقت موضوع ماده یک این آئین نامه و تغییر آن با اعلام قبلی و یا توافق مستخدم و سازمان متبوع وی صورت میگیرد که به صورت پاره وقت درساعات روزانه خدمت خواهد بود.
ماده ۴- خدمت غیرتمام وقت باید برای ساعات متوالی روزانه مطابق برنامه رسمی کار وزارتخانه یا مؤسسه یا شرکت دولتی یا شهرداری مربوط باشد.
ماده ۵- استفاده ازخدمت غیرتمام وقت موکول به صدورحکم جداگانه دراین مورد است و درحکم مربوط باید ساعات خدمت ومدتی که مستخدم خدمت غیرتمام وقت انجاممی دهد قید گردد.
ماده ۶- تقاضای انجام خدمت غیرتمام وقت موضوع این آئین نامه در صورتی مورد قبول واقع خواهد شد که فرزند به موجب مدارک مثبته زنده متولد شود و چنان چه فرزند درطول مدت خدمت غیر تمام وقت فوت شود، حکم خدمت غیر تمام وقت لغو خواهد شد.
ماده ۷- درمورد بانوانی که قبل از تصویب این آئین نامه دارای فرزند شده اند و شرایط مقرر را دارا می باشند طبق مقررات این آئین نامه عمل خواهدشد.
ماده ۸- حداقل مدت برای خدمت غیر تمام وقت سه ماه است مگر در موردی که مستخدم مشمول ماده ۶ این آئین نامه قرار گیرد.
ماده ۹- لغو حکم خدمت غیر تمام وقت بارعایت مقررات این ماده با تقاضای مستخدم امکان پذیر است.
ماده ۱۰- مدت خدمت غیر تمام وقت مستخدم درمورد مرخصی استحقاقی و استعلاجی و احتساب سنوات خدمت برای پایه و ارتقاء گروه و بازنشستگی و وظیفه با پرداخت کسور بازنشستگی به نسبت حقوق تمام وقت درحکم خدمت تمام وقت محسوب خواهد شد.
ماده ۱۱- درصورت وقوع طلاق هرگاه به حکم دادگاه حضانت طفل به عهده پدر باشد (مادر) نمی تواند ازمقررات این آئین نامه استفاده نماید.
ماده ۱۲- مستخدمینی که از مقررات این آئین نامه استفاده می کنند فقط می توانند به نسبت ساعات کاری که انجام می دهند از حقوق و فوق العاده های مربوط بهره مند شوند. و حق استفاده از فوق العاده های روزانه و اضافه کار را نخواهند داشت.
ماده ۱۳- متصدیان کلیه مشاغلی که در رشته های شغلی رشته های موضوع طرح طبقهبندی مشاغل وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری تشخیص گردیده یا می گردند می توانند از کار غیرتمام وقت در سازمان های مذکور استفاده کنند.
تبصره ۱- شاغلین پست ها یا مشاغلی که تحت عناوین رئیس اداره-معاون اداره – رئیس قسمت-معاون قسمت- رئیس گروه- معاون گروه- رئیس دفتر- معاون دفتر- مدیر اداره کل- معاون، اداره کل- رئیس مرکز- معاون مرکز- رئیس سازمان- معاون سازمان- رئیس مؤسسه- معاون مؤسسه- مدیر عامل و اعضای هیئت مدیره و سایر عناوین پست ها یا مشاغلی که به اعتبارماهیت وظایف و هدف های سازمانی عامل سرپرستی به تشخیص سازمان مربوط جزء مهمی از آن را تشکیل می دهد، مشمول مقررات این آئین نامه نمی باشند.
تبصره ۲- تعیین مشاغل موضوع این آئین نامه درمؤسسات دولتی خارج از شمول قانون استخدام کشوری وشرکت های دولتی وشهرداری ها و همچنین درمورد مستخدمینی که مشمول قانون استخدام کشوری نمیباشند و درمؤسسات مشمول قانون مذکور خدمت میکنند به پیشنهاد هریک ازمؤسسات مربوط و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور خواهد بود.
تبصره ۳- تعیین مشاغل بانوان شاغل درنیروهای مسلح شاهنشاهی به منظور استفاده از مقررات این آئین نامه با وزارت جنگ خواهد بود.